مصرف دانه عدس بروز سرطان های مختلف از جمله روده بزرگ، تیروئید، کبد، سینه و پروستات را کاهش می دهد [97،98،99]. یک مطالعه اپیدمیولوژیک آینده نگر بزرگ مرتبط با عدس غنی از پلی فنل و سرطان سینه بر روی 90630 زن، رابطه معکوس بین عدس و خطر ابتلا به سرطان سینه را نشان داد [98].
دانه های لپه ریز دارای محتوای پلی فنلی بالایی هستند که به طور بالقوه می تواند از طریق فعالیت های شیمیایی پیشگیری کننده از سرطان زاها از جمله جذب مواد سرطان زا، فعال شدن یا تشکیل، سم زدایی، اتصال به DNA و وفاداری به ترمیم DNA جلوگیری کند [100،101].
علاوه بر این، لکتین های موجود در عدس دارای خواص ضد سرطانی هستند که در مطالعات مختلف in vitro، in vivo و انسانی مشاهده شده است .
این لکتین ها به همراه ترکیبات فنلی موجود در دانه عدس به عنوان عوامل درمانی ثابت شده اند.
آنها به طور بالقوه به غشاء / گیرنده های سلول سرطانی متصل می شوند و باعث سمیت سلولی، آپوپتوز و اتوفاژی می شوند.
مکانیسم اساسی پتانسیل ضد سرطانی لکتین ها و ترکیبات فنولی در عدس این است که آنها به ریبوزوم ها متصل می شوند که سنتز پروتئین را مهار می کند.
علاوه بر این، این تغییر چرخه سلولی را با ایجاد مکانیسم‌های تجمع غیر آپوپتوز فاز G1، توقف چرخه سلولی فاز G2/M و آپوپتوز تحریک می‌کند.
علاوه بر آن، این می‌تواند آبشار کاسپاز را در میتوکندری فعال کند و فعالیت تلومراز را کاهش دهد، که رگ‌زایی را مهار می‌کند [20,102].
بنابراین، به نظر می‌رسد لکتین‌ها و ترکیبات فنلی مشتق‌شده از دانه‌های عدس، عوامل درمانی امیدوارکننده‌ای در برابر تومورزایی یا آگلوتیناسیون و/یا تجمع سلول‌های سرطانی باشند.
دانه های عدس و پتانسیل پیشگیری از شیمی درمانی آنها در سرطان روده بزرگ با استفاده از آزوکسی متان به خوبی ثبت شده است که به طور قابل توجهی تعداد ضایعات دیسپلاستیک و نئوپلاسم ها را در روده بزرگ موش کاهش می دهد.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.