اگر کشتی گیران بدون زمین خوردن روی تشک فرو روند، به مبارزه ادامه می دهند و یکدیگر را با چنگ ها و متقابل های مختلف می گیرند تا به سمت سقوط حرکت کنند.
قدرت زیاد لباس کشتی مردانه، اگرچه یک دارایی است، اما پیش نیاز نیست، زیرا اکثر مانورها از اصل اهرم استفاده می کنند، سرعت و شرایط بدنی خوب بسیار ضروری تر است.
عمل در کشتی با سرعتی خشمگین پیش می رود و تمام عضلات بدن را درگیر می کند، استفاده از کلاس های وزنی از جفت شدن هر دو مرد با بیش از چند پوند اختلاف بین آنها جلوگیری می کند.
اگرچه اسپارتی ها دختران جوان را به عنوان کشتی گیر در یونان باستان و گاه به گاه یک کشتی گیر زن تربیت می کردند، اگر فقط افسانه ای مانند زنوبیا ظاهر شده است، کشتی زنان در قرن بیستم فقط به عنوان یک منظره جدید رخ داد.
کشتی آزاد یا کشتی آزاد بین‌المللی شکلی مصنوعی از ماهیگیری است که پس از اولین بار در آنتورپ در سال 1920 در بازی‌های المپیک مورد استفاده قرار گرفت، سقوط به جای پین فال معمول در تمرین کشتی انگلیسی-آمریکایی.
کشتی گیران حرفه ای قابل توجه در اواخر قرن 19 و اوایل قرن 20 شامل جورج هاکنشمیت روسی بود، که در اصل یک کشتی گیر آماتور یونانی-رومی بود که از سال 1900 حرفه ای شد و کشتی گرفت.
او تا سال 1908 قهرمان جهان بود، فرانک کشتی گیر آمریکایی گوچ در سال 1908 و بار دیگر در سال 1911 هاکنشمیت را شکست داد.
سبک دوم، catch-as-catch-can، عمدتاً در بریتانیای کبیر و ایالات متحده رایج شد، ابتدا به عنوان یک ورزش حرفه ای و پس از سال 1888، زمانی که توسط انجمن آماتوری ورزشکاران به عنوان یک ورزش آماتور شناخته شد.
در بازی های المپیک 1904 معرفی شد و پس از آن به جز در سال 1912 به رقابت پرداخت.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.