کاکائو، ماده اولیه شکلات، حاوی مقدار قابل توجهی چربی است (40-50٪ به عنوان کره کاکائو، با تقریبا 33٪ اسید اولئیک، 25٪ اسید پالمیتیک، و 33٪ اسید استئاریک).
همچنین شکلات نوستالژی حاوی پلی فنل‌هایی است که حدود 10 درصد وزن خشک لوبیا را تشکیل می‌دهند [12].
دانه کاکائو یکی از شناخته شده ترین منابع پلی فنول های غذایی است که حاوی آنتی اکسیدان های فنلی بیشتری نسبت به اکثر غذاها است [13].
سه گروه از پلی فنل ها را می توان در دانه های کاکائو شناسایی کرد: کاتچین ها (37%)، آنتوسیانیدین ها (4%) و پروآنتوسیانیدین ها (58%)، این فلاونوئیدها فراوان ترین مواد مغذی گیاهی در دانه های کاکائو هستند [14،15،16].
با این حال، تلخی ناشی از پلی فنل ها باعث می شود دانه های کاکائو فرآوری نشده نسبتاً نامطلوب باشند.
بنابراین، تولیدکنندگان تکنیک های پردازش را برای از بین بردن تلخی ایجاد کرده اند.
چنین فرآیندهایی محتوای پلی فنل را تا 10 برابر کاهش می دهند: برای مصرف کنندگان محصول به طور قابل توجهی متفاوت است، عمدتاً به دلیل محتوای کم پلی فنل [12،15] و سایر مواد اضافه شده در مرحله فرآوری (مانند شکر، امولسیون کننده هایی مانند شکر).
به خوبی شناخته شده است که پلی فنل ها با اثرات مفیدی همراه هستند، بنابراین کاکائو (غنی از پلی فنل ها) و شکلات تلخ (با درصد کاکائو بالا و ترکیبات آنتی اکسیدانی فنلی بالاتر در مقایسه با سایر انواع شکلات ) اهمیت قابل توجهی پیدا کرده اند.
مصرف شکلات اخیراً در سراسر جهان افزایش یافته است.
شکلات تلخ، به ویژه، به دلیل غلظت بالای کاکائو و اثرات مفید آن بر سلامت انسان در مقایسه با شکلات معمولی یا شیری بسیار محبوب شده است.
علاوه بر این، شکلات شیری به دلیل محتوای قندی که دارد می‌تواند با اثرات نامطلوبی همراه باشد.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.